In januari kreeg ik de kans om Esra & Enya in een ‘normale’ setting te fotograferen. Kerstfoto’s kunnen natuurlijk niet meer in januari.

Ik heb ook kennisgemaakt met een lief duo, Moggy & Rudy, die apart te adopteren zijn. Rudy is een heel zachte jongen, zowel vanbinnen als vanbuiten. Hij was heel erg schuw nog, maar ik mocht wel zijn buik aaien. “Hij kijkt wat chagrijnig”, aldus een medewerker van het dierenasiel. Dat vind ikzelf dus niet, maar ja… :-D. Rudy is echt een gouden jongen. Hij wacht met smart op een nieuw thuis. Zijn broer Moggy liet gelijk zijn knappe gezicht zien. Wat hem al een adoptie heeft opgeleverd.

Rudy heb ik afgelopen maandag nog een keer gefotografeerd. Misschien dat hij wat meer gewend zou zijn en vrolijker zou kijken. In februari zijn nieuwe foto’s.

December was ik minder vaak in het dierenasiel doordat ik weer een klasvakantie had. Hieronder de mooie gezichtjes van de maand december.

Drie heel verschillende duo’s: Esra & Enya, Susan & Freek, Zeus & Jupiter en Moon & Luna. Van de laatste twee heb ik alleen Moon gezien. Alhoewel Luna wilde heel voorzichtig te voorschijn komen om te spelen.

Ook november was voor mij een rustige maand. De katten ‘vlogen’ de deur uit. Gelukkig maar, want het is voor een kat stressvol om in een asiel te wonen. Hoe goed er ook voor hen gezorgd wordt, in een eigen thuis gedijen dieren het beste. Omdat het gisteren mijn laatste dag in november was, plaats ik nu alvast alle november katten. 

Begin november heb ik Mara gefotografeerd, een prachtig zacht speels meisje. Twee mooie ‘schildpad’-poesjes in de kittenkamer waren de week erna aan de beurt. Eentje heb ik ‘pumpkin’ genoemd, omdat ze zo’n mooi oranje gezicht heeft. 😀

En er was de afgelopen twee weken niesziekte in quarantaine waardoor alle katten moesten blijven waar ze waren. Dat zorgde er ook voor dat ik vorige week fotograferen moest overslaan. Ik heb wel kleine Darky gefotografeerd. Maar het resultaat is niet supergoed. Quarantaine is niet de fijnste plek om te fotograferen omdat de katten daar niet gewend zijn om vrij rond te lopen. Ik hoop dat je kunt zien wat een schatje ze is.

Bijna alle katten die een eigen kamer hadden, zijn geadopteerd, met uitzondering van lieve Sjon. Het was dus gisteren een beetje vreemd om de katten die al wat langer in het asiel waren te missen, Manu en Jasmijn en Margriet. Maar dat is natuurlijk heel fijn.

Er waren gisteren wel twee heel leuke nieuwe katten, Napoleon en Toto. Dus ik heb me niet verveeld. 

Darky, Napoleon en Toto zijn nog te adopteren. Neem contact op met Dierenasiel Walcheren als je interesse hebt. De katten zijn op afspraak te bezoeken.

Ben ik nou toch vergeten om de katten van oktober te plaatsen. Oktober was een rustige maand, met een aantal katten die nog niet aan een fotoshoot toe waren en ineens geadopteerd bleken te zijn. Het was een maand van spelen en knuffelen dus. 

Met twee katten heb ik een fotosessie gedaan, met Sjon en met Jelly. Sjon heeft weer eens mijn hart gestolen. Wat een prachtige kat. Hij wilde heel graag poseren. Alleen niet op de supermodel manier. Hij liet zich vallen, trok grappige gezichten en draaide zich in leuke bochten. Wat een markante persoonlijkheid.

Jelly was een mooie dame op leeftijd. Je zou haar haar 14 jaar niet geven. Wat een beweeglijke dame voor haar leeftijd. Ze bleef om me heen draaien voor een knuffel. Jelly zat pas stil toen ik de snoepjes pakte. Dat wilde ze wel. Even focussen. 

Jelly is alweer geadopteerd. Sjon helaas nog niet. Wie geeft Sjon een thuis? Neem contact op met Dierenasiel Walcheren als je interesse hebt. Sjon is op afspraak te bezoeken.

September was een bijzondere maand. Want veel katten werden al geadopteerd voordat ik ze op social media gedeeld heb. Nu staan de foto’s dan al wel op de website van Dierenasiel Walcheren. Dus ik hoop eigenlijk dat mijn foto’s geholpen hebben met een snelle plaatsing. Er waren weer een paar die mijn hart gestolen hebben. 

De eerste katten van september waren heel snel geadopteerd. Leon, Mauw en Ronald. Leon was een ontzettend leuke jonge rode kater. Mauw daarentegen was een lieve oudere dame. Leon verkocht zichzelf heel snel. Maar dat Mauw zo snel een eigen thuis vond, was een verrassing en heel fijn. Ook Ronald, een vrolijke zwart-witte kater, vond al heel snel zijn gouden mandje. 

De tweede week van september waren Dinnie, Noenie en Puck & Pepper aan de beurt. Dinnie is deze week besproken. Gelukkig, want ook Dinnie is een dame op leeftijd en oudere katten gun je toch een fijn forever home. Noenie en Puck & Pepper hebben inmiddels ook hun mandje gevonden. Over Noenie weet ik niet eens meer wat te vertellen. 😀 

Puck & Pepper, twee schildpad-zusjes, was een hilarisch stel. In quarantaine wisten ze de boel al op stelten te zetten. In no time maakten ze van de omgeving van hun waterbak en waterballet. Puck was wat brutaler dan Pepper, maar Pepper was weer wat beter in brutaler kijken. Ze waren ontzettend ondeugend samen. Maar ondanks alle kattenkwaad hielden ze toch ook van schootzitten. Dit duo adopteren belooft wat, heel veel plezier, avontuur en knuffelen.

Week drie was een rustige week met alleen Nala & Simba als modellen. Maar wat een modellen. Twee schattige maar oh zo drukke kittens. Simba wist van geen ophouden met spelen en klimmen in de grote krabpaal. Zo druk dat ik even moest voelen of hij zich niet bezeerd had. Nala was het lieve meisje van het duo. Wat een schatje. Ze moest het even een paar dagen zonder haar broer doen in verband met zijn ziekenboegbezoek maar wat heeft ze hem gemist. Gelukkig heb ik haar wat kunnen troosten. Dieren houden echt van elkaar. Zo leuk deze twee. Maar helaas pindakaas… ze zijn al geadopteerd.

Vorige week waren Muna en eindelijk Jasmijn & Margriet aan de beurt. Muna was een beetje chagrijnig nog. Hij heeft een rugzakje en is ondanks zijn grootte toch wat aan de forse kant. Gisteren was de tweede keer dat ik hem zag en hij was toch al een stuk opgewekter. Ik heb zelfs een paar mooiere foto’s kunnen maken. Fijn om te zien dat hij zich beter voelt. Een kanjer met prachtige groene ogen.

Jasmijn en Margriet heb ik een aantal weken niet gezien. Ze verstopten zich nog in hun doos. Maar vorige week kon ik ze eindelijk fotograferen. Wat een beauty’s. Jasmijn ziet er wat fluffiger uit en is ook wat minder verlegen dan haar zus. Op afstand lopen ze om me heen te paraderen en gaan de staartjes de lucht in. Ik hoop dat ze snel een liefdevol thuis vinden. 

Gisteren was er een nieuw jongedame, Veerle, een schildpadmeisje. Verlegen, maar toch ook een enorme knuffelkont. En een harde motor, wat een geluid maakt ze. Ik ben niet heel tevreden over haar foto’s. Misschien dat ik nog een kans krijg volgende week. Hopelijk niet natuurlijk. 

#adoptdontshop #adopteereenkat #dierenasielwalcheren #jofabifoto #katten #kat #fotoshoot #heARTSspeak