En daar is lieve Rudy weer. Deze keer lukte het me wel om zijn mooie gezicht te fotograferen. Wat een knappe jongen.

Ik kwam ook Jacky nog een keer tegen. Vorige maand heb ik hem gefotografeerd in quarantaine en dat was niet zo’n succes. In zijn eigen kamer kwam hij wat meer los.

Deze maand heb ik ook Soes gefotografeerd in quarantaine. Ze was enorm beweeglijk. De quarantaine-afdeling is een kale ruimte waardoor mijn model niet altijd heel mooi uitkomt. Gelukkig kon ik Soes overtuigen dat mijn kleed de fijnste plek was.

Van Tommy heb ik niet veel foto’s kunnen maken. De foto’s die gelukt zijn waren echt prachtig. Enorm blij ben ik dat ik eindelijk Poes heb kunnen vastleggen. Zij is hernia-patient en heel schuw. Ik ga altijd heel even bij haar zitten. De laatste keren komt ze dan heel even tevoorschijn. Ze krabbelde zelfs aan de krabpaal. Wat een overwinning.

In januari kreeg ik de kans om Esra & Enya in een ‘normale’ setting te fotograferen. Kerstfoto’s kunnen natuurlijk niet meer in januari.

Ik heb ook kennisgemaakt met een lief duo, Moggy & Rudy, die apart te adopteren zijn. Rudy is een heel zachte jongen, zowel vanbinnen als vanbuiten. Hij was heel erg schuw nog, maar ik mocht wel zijn buik aaien. “Hij kijkt wat chagrijnig”, aldus een medewerker van het dierenasiel. Dat vind ikzelf dus niet, maar ja… :-D. Rudy is echt een gouden jongen. Hij wacht met smart op een nieuw thuis. Zijn broer Moggy liet gelijk zijn knappe gezicht zien. Wat hem al een adoptie heeft opgeleverd.

Rudy heb ik afgelopen maandag nog een keer gefotografeerd. Misschien dat hij wat meer gewend zou zijn en vrolijker zou kijken. In februari zijn nieuwe foto’s.

En dan mag ik mooie stoere Wouter, lieve Jacky, knuffel Lexie en verlegen Yvon niet vergeten!