Bries

Bijna vijf jaar werk ik als dierenfotograaf. In die vijf jaar tijd heb ik kennisgemaakt met veel dieren. Voor het merendeel honden, grote en kleine, en katten, maar ook een konijn, cavia en papegaai zijn voorgekomen en zelfs een aantal paarden.

Die vijf jaar zijn turbulent geweest, met in het begin wisselend resultaat. Vaak ging ik na een fotosessie met wanhoop in mijn hart naar huis. Gelukkig was dat gevoel meestal niet terecht.

“Bries was groot en het lange haar hing wild voor zijn ogen”

Mijn stijl van fotograferen brengt me altijd heel dicht bij dieren. Door mijn band met dieren laten dieren dat toe. Hierdoor ontstaan prachtige close-ups waarbij je soms het gevoel krijgt dat je het dier kunt aanraken en recht in de ziel van het dier kunt kijken. Met ieder dier is het resultaat van de fotosessie anders. Dat ligt aan het karakter van het dier, maar ook het uiterlijk speelt mee. Dat heeft al voor heel wat spannende kennismakingen geleid.

Een fotosessie die warme, grappige herinneringen oproept, is de fotosessie met een enorm grote Briard, Bries. Verschillende hondenrassen zijn voorbij gekomen, van chihuahua’s tot Duitse doggen. Ik was dus al grotere honden gewend.

Mijn stijl van fotograferen gezien hebbend, maakte de eigenaar van Bries zich enigszins zorgen. Bries was enorm groot en had veel haar. Het bange vermoeden bestond dat het resultaat van de fotosessie er uit zou zien als een promotie voor een kappersreclame. Deze gedachte en de grootte en het uiterlijk van Bries bood een extra uitdaging voor me om de fotosessie tot een succes te maken.

Met een lichte tegenzin en twijfel of het deze keer wel zou gaan lukken, ging ik op weg naar de fotosessie met Bries.

De kennismaking met Bries was hartverwarmend. Inderdaad, Bries was groot en het lange haar hing wild voor zijn ogen. Door de flinke bries die waaide, was het kapsel van Bries echter geen obstakel. Bries ging zijn gang in de tuin en ik moest een keuze maken. Of een uur achter hem aan hollen of een andere truc bedenken. Met een piepkip trok ik zijn aandacht en spelenderwijs heb ik prachtige beelden van Bries gemaakt. Wat me ontroerde en vertrouwen gaf was dat Bries zo’n heel erg lief karakter had. Het piepkipje kwam hij steeds bij me terugbrengen, zodat ik het weer kon weggooien. Geen grom kwam er aan te pas.

Het resultaat van de fotosessie is prachtig geworden. Door de gedachte van de eigenaar heb ik geprobeerd op een andere manier naar Bries te kijken en me aangepast aan de omstandigheden.

Deze ervaring heeft me wel bewust gemaakt van het feit dat ik meer een dierenmens dan een mensenmens ben. Maar uiteindelijk is het resultaat dat uit een fotosessie komt het belangrijkste. Want daar doe ik het voor.